ირაკლი ჩარკვიანი. პირადი წერილები
თბილისი
2015
მთარგმნელი – გვანცა ჯობავა
რედაქტორი – ზვიად კვარაცხელია
დიზაინი – თეონა ჭანიშვილი
ფოტო გარეკანზე – გურამ წიბახაშვილი
© ქეთათო © გამომცემლობა ინტელექტი 2015 ყველა უფლება დაცულია
ძვირფასო „სვან“, 7.5.93
ბოდიშს გიხდი ჩემი დეპრესიული პერიოდისთვის.
ჩემი გრძნობები ხან უფსკრულისკენ მიექანება, ხანაც ისევ ძალას იკრებს. ეს მდგომარეობა უცხო არაა ჩემთვის.
საყვარელო სვან, კიოლნში, სტუდიაში გატარებული დღეები საუკეთესო იყო. იმ დროზე ვფიქრობ – „ქაღალდის ნავის“ დროზე.
ახლა შინაგანი ბრძოლების პერიოდი მაქვს. და როდესაც ომი დასრულდება, ჩემი ტვირთი აღარ იქნება ისეთი მძიმე. იმედი მაქვს, გამიგებ. ამ წერილის დაწერაც ძალიან მიჭირს.
სვან, მჯერა, რომ შეძლებ გაიკვალო გზა შენთვის და შენი მშვენიერი მუსიკისთვისაც.
ეს სიყვარულის ისტორიის დასასრულია და ჩემი გზა ახალ სამყაროში.
შენ შენს სამყაროში გაფრინდი – ცოლთან – შვილებთან – მეგობრებთან – ოჯახთან – ომის ეპოქაში.
ვფიქრობ, ამ ცხოვრებაში მეტად ვეღარასდროს გნახავ. ეს დასასრულია.
შენთვის კი ეს ძალიან მნიშვნელოვანია
იმისთვის, რომ საქართველოში
შენს ცოლთან ურთიერთობა გაარკვიო.
OOO.K.
მივდივარ სხვა სამყაროში,
ომის სამყაროში.
მთელი სამყარო ისედაც ომია,
შენს წარმოდგენაშიც ხომ ასე იყო.
ამით ვასრულებ ამ წერილს,
ვიფიქრებ შენზე, როდესაც “Svan Song”-ს მოვუსმენ.
ასია
Filed under: აპეტაიზერი Tagged: აპეტაიზერი, გამომცემლობა "ინტელექტი", გვანცა ჯობავა, გურამ წიბახაშვილი, დოკუმენტური პროზა, ესეისტიკა, ზვიად კვარაცხელია, თეონა ჭანიშვილი, ირაკლი ჩარკვიანი, კრიტიკა, პირადი წერილები, ქეთათო
